');

پژوهش و نشر سلکو | انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی

عبید زاکانی,دانلود مقاله عبید زاکانی,خرید مقاله,سایت خرید رایگان مقاله, خرید مقاله علمی پژوهشی,دانلود مقاله علمی پژوهشی,خرید مقاله ISI,خرید مقاله آی اس آی,دانلود مقاله ISI,دانلود مقاله آی اس آی,دانلود مقاله علمی تخصصی,سایت موسسه دانلود رایگان مقاله,دانلود رایگان مقالات زبان و ادبیات فارسی,دانلود رایگان مقاله علوم انسانی,خرید رایگان مقاله علوم انسانی,خرید و دانلود مقاله انتقاد و اعتراض در شعر فارسی,Obid Zakani's,Dawnload,Dawnload Paper ISI,Dawnload Article,Dawnload Paper Persian

خرید و دانلود مقاله انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی و سبک انتقادی عبید زاکانی در شعر فارسی رشته زبان و ادبیات فارسی

ثبت سفارش سفارش پایان نامه
درخواست استخدام سفارش پایان نامه
| مقالات. فروشگاه پژوهش ساوالان.. سلکو | علوم انسانی | ادبیات فارسی | انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی

انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی


8796C237
انتشار در شرکت پژوهش ساوالان..موسسه پژوهشی سلکو
ضمانت نامه ما، کیفیت خدمات مجموعه پژوهش ساوالان است
مسولیت اصالت کالا متوجه پژوهشگر اثر است

250000  ريال
تخفیف 50000 ريال
قیمت : 200000 ريال

محصولات مشابه

مشخصات کلی : انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی

چكيده مقاله انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی

يكي از موضوعات بسيار مهـم در شـعر، اعتراض است؛ انسان یک موجود فطری است و فطرتاً از کارهای نیک و پسندیده تعریف و تمجید کرده و کارهای زشت و ناپسند را مورد انتقاد و اعتراض قرار می‌دهد. علّت اساسی ايـن امـر، نارضایتی و پريشاني از اوضاع اجتماعي و سياسي جامعه بوده است.

در دنیای شاعران، انتقاد و اعتراض مناسب و به ‌جا، از بهترین صفات اخلاقی به‌شمار می‌آید. عبید زاکانی هم به عنوان انسانی آگاه در روزگار خویش با استفاده از هنر شاعری در آثارش از نادرستی‌ها و کج‌مداری‌های موجود در جامعه زمان خود انتقاد نموده است؛ این فرآیند در مقاله حاضر، انتقاد و اعتراض نام گرفته است.

این انتقاد و اعتراض مخصوصِ عبید نبوده؛ بلکه بسیاری از شاعران پیش از وی از قبیل: رودکی، فردوسی، ناصرخسرو، سنایی، انوری، سیف فرغانی و نویسندگان و شاعرانی پس از او نیز در این زمینه شعرهایی سروده‌اند.

بر این اساس، ادبیات انتقادی و اعتراضی حاصل یک موضوع فکری و اخلاقی است که شاعر یا نویسنده آگاه و روشنفکر در مواجهه با معایب و زشتی‌های حاکم بر جامعه، لب به سخن گشوده و آن‌ها را در قالب نثر و نظم ادبی با زبان اعتراض‌آمیز بیان می‌کند.

هدف این مقاله، شناسایی و بررسی اشعار انتقادی و اعتراضی شاعر بزرگ و طراز اوّل ادبیات کلاسیک ایران، عبید زاکانی است و بر آن است تا طبقات اجتماعی مورد اعتراض و انتقاد این شاعر را تحلیل نماید.

واژگان کلیدی: انتقاد و اعتراض، شعرفارسی، عبید زاکانی


برای ترجمه مقاله انتقاد و اعتراض عبید زاکانی در شعر فارسی تماس بگیرید:

02166003007

09128391688

ارسال عدد 1 به سامانه پیامکی: 5000203241

شرحی بر این مقاله، از کارگروه تولید محتوای ادبیات فارسی مجموعه پژوهش ساوالان.. و سایت سلکو

ادبیات عرفانی یا ادبیات صوفیانه

یکی از انواع متون نظم و نثر ادبی است. بسیاری از شاعران عارف یا عارفان شاعر ایرانی، تحت تأثیر این قسم از ادبیات به‌وجود آمده‌اند و به این ترتیب، بخش بزرگی از ادبیات فارسی دربرگیرنده این نوع ادبی است.

شناخت پدیدآورندگان این نوع ادبیات یعنی صوفیه و عرفا برای آشنایی با این نوع ادبی، ضروری است.

تصوف که در واقع یک مشرب خاص فکری است، تقریباً از قرن دوم هجری قمری مطرح شد. سابقه تعالیم آنان به زمان پیامبر و اهل صفه باز می‌گردد. اهل صفه کسانی بودند که در اثر تعلیمات پیامبر (ص) و همچنین دنیازدگی جانشینان پیامبر (ص) بخصوص از دوره عثمان به بعد، به زهد و دنیاگریزی روی آوردند و به مرور زمان، یک اقلیت خاص فکری را به‌وجود آوردند.

یکی از نخستین چیزهایی که بین آن‌ها شکل گرفت، نکوهش دنیا و خواهش‌‌های نفسانی بود؛ سپس عشق به خدا و طلب او، مرکز خواسته‌ها و هدف نهایی اعمالشان قرار گرفت.

به همین دلیل، تعلیمات و سخنان آنها به دو دسته تقسیم می‌‌شود:

برخی از آن‌ها به وعظ و اندرز (ادب تعلیمی) و برخی دیگر به جذبه و عشق (ادب عاشقانه) می‌پردازند. بعد از گذشت مدت زمانی، میراث عظیمی در ادبیات با نام ادبیات عرفانی به جای ماند که تحت تأثیر این مشرب فکری تغذیه بود.

تصوف که از مشرب ذوق و الهام سرچشمه می‌گیرد، البته با شعر و شاعری که از همین لطیفه‌ نهانی برمی‌خیزد، مناسبت تمام دارد؛ اما با این همه صوفیه که در آغاز اهل زهد و پرهیز بوده‌ اند، به همان نسبت در اوایل، چندان رغبتی به شعر و شاعری نشان نمی‌‌دادند.

درست است که اشعاری به بعضی از قدمای صوفیه مثل ذالنون مصری و یحیی بن معاذ رازی و دیگران نسبت داده‌‌اند؛ اما اینگونه اشعار از زبان و روایت صوفیان (که چندان قابل استناد نیست)، به ما رسیده و از طرفی چندان دربردارنده‌ حکمت و فکر صوفیه نیست. صوفیه معتدل هم حتی در آغاز، اظهار علاقه به شعر نمی‌‌کردند و حتی از خواندن قرآن به الحان و شنیدن اشعار کراهیت داشتند» (زرین‌کوب، ۱۳۷۳؛ ص‌۱۴۰).

دیدگاه خود را بیان کنید
پرسش خود را مطرح کنید

خریداران این محصول، محصولات زیر را هم خریداری کرده اند.